| |||||
GETUIGENISSEN Na het lezen van het eerste hoofdstuk van het boek ‘Wat & waarom ik geloof’ van Martin Tensen, hadden we een interessante kringavond over de betrouwbaarheid van de Bijbel. Naar aanleiding van deze avond ben ik in mijn boekenkast gedoken en heb daar een juweeltje over ditzelfde onderwerp uit opgediept. Het is bijzonder om de profetieën te lezen die slaan op het leven en lijden van de Here Jezus. De profeten uit het Oude Testament gaven getuigenis van zaken waar ze nog geen flauw benul van konden hebben. David wist nog niets van de wrede executiemethoden van de Romeinen, en toch heeft hij het in Psalm 22 over het doorboren van handen en voeten. Jesaja schrijft over iemand die hoog verheven en in aanzien is, en die toch werd veracht en door mensen gemeden (Jesaja 52 en 53). In gedachten zie ik hem bij deze tegenstrijdigheid achter zijn oor krabben en denken: God weet het gelukkig. Geen algemene profetieën, maar heel veel kleine details die geen menselijk wezen uit zichzelf had waar kunnen maken, behalve dan als God de regie in handen heeft. Opnieuw was ik verwonderd over de betrouwbaarheid van de beloftes en getuigenissen in Gods woord die waarheid werden in één Persoon, Jezus Christus. Hoe vroeg Jaap Bönker dat ook al weer: geloven jullie dat wat God zegt altijd waar is? Nou op zo een moment ervaar je dat gewoon. Dat roept gelijk het beeld op van een gebeurtenis die plaats vond in de eerste week na de vakantie. Een traumahelikopter maakte mij met het kloppende geluid van zijn wieken duidelijk dat hij dichtbij wilde landen. Ik vroeg mij af of dat op het dak van ons huis was (al eerder had een helikopter tien minuten boven ons huis gehangen, dus die ervaring was me niet vreemd) of nog erger, op het sportveld van de middelbare school waar mijn zoon op zit en waar de basisschool van mijn dochter ook is gevestigd. Het laatste was het geval en binnen twee minuten stond ik voor het hek van de school, samen met andere ongeruste ouders. Daar kreeg ik binnen een paar minuten drie versies van de gebeurtenissen te verstouwen. Voeg daarbij nog de twee versies die een buurvrouw van mij te horen kreeg, en je hebt vijf versies van één gebeurtenis. Uiteindelijk bleek één verhaal gedeeltelijk waar, waren mijn kinderen ongedeerd en liep het gelukkig met een sisser af. Menselijke getuigenissen, zonder regie van God kunnen dus erg onbetrouwbaar zijn. Het tweede geval van misleidend getuigenis heeft vorige week plaatsgevonden en ook daarbij was iemand uit Vlaardingen betrokken. De meesten zullen het wel gehoord hebben. De roddelpers stond er bol van. Een éénendertigjarige vrouw had ervan getuigd dat ze acht maanden zwanger was van Bas van Toor, bekend als de clown Bassie. Er ontstond al snel een rel en iedereen had zijn oordeel klaar. Ondertussen was de redactie van een bekend boulevardblad naarstig op zoek naar de ‘zwangere Sandra’. Toen bleek dat iedereen, waaronder de pers was beetgenomen, omdat het om een geënsceneerde reclamestunt van een verzekeringsmaatschappij ging, stond weer iedereen op zijn achterste benen. Zo vond de ene groep het een leuke grap, terwijl het voor anderen reden was om hun verzekering op te zeggen. Volgens mij zou het goed zijn om de media eens van het voetstuk te trekken, waar we hen met ons allen op hebben geplaatst. En om gewoon eens wat gezonde vraagtekens te plaatsen bij de ‘getuigenissen’ die ze ons keer op keer voorschotelen. Dit heeft me wel verder aan het denken gezet over de getuigenissen van de opstanding van onze Here Jezus. Ze kwamen niet allemaal met één verhaal aan, wat we misschien wel gemakkelijk hadden gevonden of zouden hebben verwachten. Als dat zo was geweest, had dit ons trouwens achterdochtig moeten maken. We hadden immers kunnen denken dat er misleidende getuige was, zoals in onze rel van de ‘zwangere Sandra’, die alle anderen had kunnen beïnvloeden. Of noem het maar manipuleren. Maar juist omdat ze ieder hun persoonlijke perspectief laten zien en elkaar toch bevestigen en ook een natuurlijke manier aanvullen, komt het zo betrouwbaar over. Dit in contrast met de getuigen van het helikopterincident die elkaar helemaal niet aanvulden, elkaar zelfs regelrecht tegenspraken. In een vorige column had ik het over het naïeve geloof in de ethische vooruitgang. Dat gaat ook op voor de waarheidsvinding. Veel mensen denken dat in de eerste eeuw iedereen stilletjes aanvaarde wat de eerste christenen beweerden, zonder bewijzen aan te dragen van het tegendeel. Nu zou dit nooit meer gebeuren, denken deze mensen dan arrogant, geheel in lijn met dit naïeve geloof in de vooruitgang. Niets is minder waar. Ook in de tijd van de eerste christenen zouden bewezen leugens worden ontkracht, net als in onze tijd van de moderne media. Juist als het gaat om zo iets revolutionairs als de opstanding van doden. Ik denk dat de mensheid in tweeduizend jaar helemaal niet zo veel vooruitgang heeft geboekt als het gaat om het vermogen om te onderscheiden wat waarheid is en wat leugen. Ons voorbeeld van de reclamestunt heeft dat denk ik wel aangetoond. Is dat misschien wat de mensen die hun verzekering hebben opgezegd dwars zat, denk ik dan? Het vertrouwen in de media geschokt of misschien het vertrouwen in eigen onderscheidingsvermogen? Ik heb deze les er voor mezelf wel uitgehaald. Waar moeten we dan voor de waarheid aankloppen, als de media ons in de steek laten? Ook hier geeft de Bijbel ons gedetailleerd antwoord. Jezus zelf is de personificatie van de waarheid geworden, zeker ook door alles wat over Hem is gezegd waarheid te laten worden. Lees verder eens Johannes 8, dat zo mooi als kopje meegekregen heeft: Jezus getuigt over zichzelf. Ook dat kon alleen Hij doen, omdat God zelf van Hem heeft getuigd (vers 18). Ja, ik geloof wat God zegt, altijd waar is, eeuwig waar! |
|||||
|