248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

nachtmerrie
Door: Gabriëlle
Commentaar van de schrijver:
Dit stuk is gebruikt als proloog van mijn roman.
Toen mijn kinderen klein waren, was dit één van de situaties die ik als 'nachtmerrie van elke ouder' zou omschrijven.
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Het is zo benauwd dat het zweet in straaltjes van me afloopt. Ik lig opgevouwen onder het aanrecht en mijn vingers proberen tevergeefs een knelfitting los te draaien. Ik ben al te lang aan het prutsen en geef het voor even op. Stilte. De ledematen komen langzaam weer in hun model en ik ga moeizaam staan. Stilte. Waar is ze? Ik heb haar al zo’n tijd niet gehoord. De keuken is leeg, de gang eveneens. “Deesje, kom is bij papa!” Geen reactie. Ik maak me nu ongerust. De kamer; de vrouw des huizes belt, ik zie ze niet. Ik stel een vraag en krijg een ontkennend antwoord. Ik begin me vreselijk zorgen te maken. Mijn maat is in de kelder. Is ze mee? Ik hoop het van harte.
Ik loop naar buiten en ren over de galerij van de flat, waar ze niet is. Mijn voetstappen klinken hol op het beton. Helemaal aan het eind, de deur naar het trappenhuis. Verder gaat het, naar beneden. De angst klinkt door in het roepen van haar naam. Geen tijd om op de lift te wachten. Ik moet haar vinden, ik moet. Mijn engel, waar ben je? In de kelder is ze niet. Hij heeft haar niet gezien. Ik ren weer naar boven. De hele galerij weer af en kijk ondertussen naar beneden. Niemand. Ik hijg alsof ik aan topsport heb gedaan.
Haar naam galmt vertwijfeld tussen het beton. Laat ze tevoorschijn komen, alsjeblieft. Tot bij de stapel afval. Ik kijk erover heen, door de spijlen van de balustrade. Ik voel dat ik moet overgeven. Ik dwing mezelf om over het koude metaal te gaan hangen en in de diepte te kijken.
Nee!
De afgrijselijke schreeuw kaatst weer terug. Voor één seconde waan ik mij in een nachtmerrie en dan is het alsof ik een put val; een put waarvan ik de diepte niet eerder heb kunnen peilen.
Gepost op 23-08-2008 om 14:29 uur
332 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (Gabriëlle)



Door: EsQuizzy
Ja, 'nachtmerrie' is wel de juiste titel voor deze aangrijpende proloog...

Misschien hier en daar een extra nieuwe regel beginnen voor de leesbaarheid, maar verder: klasse neergezet.

Ik moet er niet aan denken.



Gepost op 23-08-2008 Om 22:19

Door: Tines
Dit is inderdaad verschrikkelijk om mee te maken, denk ik! Dat hoop je nooit mee te maken! Ik vind het meeslepend omschreven...
Gepost op 24-08-2008 Om 20:30

Door:
Ik kan daar niet aan toevoegen. Inderdaad knap aangrijpend en meeslepend geschreven!!!
Gepost op 26-08-2008 Om 14:53

Door: inem
brrr.....vreselijk om mee te maken ja. Wel heel goed geschreven.!
Gepost op 02-05-2009 Om 19:40

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.