Kunststuk Door: prinses Commentaar van de schrijver: Uit de strijd ontstaat de meest pure schoonheid. Categorie: Diversen Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
De kerkklok slaat negen uur. Het is nu echt donker. De winkelstraten zijn verlaten. In de kleine ruimte achter de bloemenzaak brandt nog licht. Een vrouw van in de dertig staat over een houten tafel gebogen. Haar vlotte kapsel en duidelijke kledingsmaak passen bij haar zelfverzekerde houding en vlotte bewegingen. De glanzende knopspelden van parelmoer worden aandachtig en precies in de oase van het bloemstuk gestoken. Zorgvuldig is het bloemstuk opgebouwd vanaf het begin. De oase bedekt met mos, wordt half in de grote ovale bladeren gewikkeld. Eén staat er fier rechtop. De fijne takjes liggen losjes over de basis en geven het geheel een losse en natuurlijke uitstraling. De grote witte rododendron-bloem heeft ze er uitgekiend op één derde van de bovenkant op gestoken. De glanzend parelmoeren knoppen geven het een bruidsachtig uiterlijk. Een fijn wit en zachtrose lint glijdt door haar handen. Ze wikkelt het zwierig om de basis. Tevreden bekijkt ze het geheel. Het is mooi geworden. Precies zoals ze het in gedachten had. Een perfecte weerspiegeling van natuurlijke schoonheid. Achter een van de ramen van de verzorgingsflat brandt het licht helderder dan achter de andere. De rolstoel achter de houten tafel draagt een vrouw van in de veertig. Haar voorovergebogen houding verraadt haar inspanning. Met trillende handen heeft ze het blok oase bedekt met mos. Ze hoopt dat het er niet af zal vallen. De bladeren zijn gelukkig groot. Dan is het minder priegelwerk. Ze kan ze één voor één beetpakken en flink in de oase drukken. Ah, jammer... Doordat ze teveel druk heeft uitgeoefend, is de steel van een blad geknakt. Verder maar weer. Haar armen beginnen toch wat meer te schokken van de inspanning. Haar coördinatie is flink verstoord na de hersenbloeding vorig jaar. Maar ze gaat het bloemstuk afmaken. Hoe dan ook. Voor Jerry. Met al haar kracht. Met al haar liefde. Ze weet even geen raad met de fijne takjes. Die krijgt ze er nooit goed opgestoken. Die laten liggen? Nee... Ze probeert met haar linkerhand haar rechter te ondersteunen bij het pakken van de takjes. Onderweg naar het bloemstuk vallen er een paar tussen haar vingers door. Maar de rest laat ze op het mos vallen. Goed? Goed. Eén ding moet echt goed gaan, en dat is de grote witte rododendron-bloem. Dat is tenslotte de blikvanger, het belangrijkste van alles. Ze kijkt naar haar nu nog heviger schokkende armen. Het zweet breekt haar uit. Dat gaat zo niet lukken. Maar hoe dan? Want de bloem móet erop! Even kijkt ze om zich heen. Dan laat ze de rolstoel langzaam naar achteren glijden. Ze blijft met haar armen op de tafel leunen. Netzolang tot ze met haar gezicht vlak boven de bloem hangt. Voorzichtig pakt ze een van de buitenste stevige kelkbladeren tussen haar lippen en tilt de bloem op. Glijdend met haar rolstoel komt ze weer iets hoger boven het bloemstuk uit. Waar...? Ja daar, precies in het midden. Ze laat de bloem zachtjes loskomen van haar lippen. Daar ligt hij. Prachtig. De glanzend parelmoeren knopspelden kijken haar uitnodigend aan. Maar ze weet dat ze dat niet meer voor elkaar krijgt. Het witte lint ziet er minstens zo aanlokkelijk uit om het bloemstuk mee te versieren. Maar ze weet dat ze haar grens heeft bereikt. Ze laat het voor wat het is. Als er nou maar niemand hard tegen de tafel of het stuk zal stoten! Want niets zit vast. Als ze er nou maar voorzichtig mee zijn. Jerry moet het eerst gezien hebben. Het is voor hem. Kunststukken. Het ene vol talent, ijver en schoonheid. Het andere verzadigd van moed, liefde... en schoonheid.
Gepost op 25-02-2008 om 19:19 uur 413 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (prinses)

Door: Anaranë

Wow, hij is echt mooi!! Leuk beschreven, precies dezelfde kunststukken, maar toch anders.

Gepost op 25-02-2008 Om 20:58

Door: Linda

Wat een prachtig stuk. Wat LynxStar al zegt twee dezelfde kunststukken, maar toch heel anders. Vooral de strijd die de tweede vrouw moet leveren om het kunststuk te maken vind ik erg goed beschreven

Gepost op 25-02-2008 Om 21:32

Door:

Tja, dan realiseer je je weer hoe fijn het is om gewoon je handen en armen te kunnen gebruiken... Mooi beschreven, prinses!

Gepost op 26-02-2008 Om 21:42

Door: prinses

Vat iemand het...?

Gepost op 27-02-2008 Om 00:58

Door: kiezel

Kweetniet of ik het vat, maar wat ik vat, vind ik erg mooi!

Gepost op 27-02-2008 Om 14:36

Door: EsQuizzy

Ik weet ook niet of ik de diepere betekenis vat, ik zal er nog eens over denken, misschien gaat er og een lichtje branden. Ik had tijdens het lezen de indruk dat het tweemaal om dezelfde vrouw gaat: de eerste keer als jonge vrouw, de tweede keer jaren later. Was dat bedoeld? 'bruidsachtig' zou ik vervangen door 'bruidsboeketachtig', maar dat is waarschijnlijk persoonlijk. En 'netzoveel' zijn twee woorden: 'net zoveel'. Heel gevoelig en mooi verhaaltje, Prinses!

Gepost op 27-02-2008 Om 18:47

Door: EsQuizzy

Oh, sorry, uit mijn hoofd gereageerd: 'netzolang', bedoelde ik.

Gepost op 27-02-2008 Om 18:48

Door:

ja ja, symbolisch hè? nee, kan ik niet veel mee, helaas. Wel in visueel opzicht maar niet in taal, snap er geen biet van. Daarom lees ik nooit literatuur (engeltalig nagelaten), daar snap ik ook noppes van. Je vorige verhaal over die vrouw met dat geld, snapte ik ook al niet! Potstausend!

Gepost op 27-02-2008 Om 20:54

Door:

'engeltalig' lees ik hierboven in mijn eigen reactie. Hoewel ik natuurlijk: 'Engelstalig' bedoel, vind ik dit wel de mooiste verschrijving 'ever!'

Gepost op 28-02-2008 Om 13:33

Door: prinses

Het is niet zo moeilijk hoor. Eigenlijk verklap ik het al in mijn commentaar-regeltje boven het verhaal. Niet het perfecte leven of de perfecte prestatie is zo schoon, maar de houding, het karakter erachter. Zo ontstaat uit de strijd die we in ons leven vaak hebben vaak het meest kostbare (in Gods ogen). Zo gaf ik een stuk hoop weer over mijn eigen leven. By the way: ik ben zo begonnen te schilderen! Met weinig controle over mijn motoriek enzo. En heb ook in een rolstoel gezeten.

Gepost op 29-02-2008 Om 23:14

Door:

Ja hé, dat had ik ook wel gelezen. Ik zocht het te ver. Komt natuurlijk door mijn 1e reactie, die maar een deel van mijn gedachten weergaf. Het andere deel hadden anderen al verwoord... Over dat schilderen vanuit een rolstoel: ik hoop dat die slechte motoriek nu tot de verleden tijd behoort? Toevallig zag ik vandaag bij museum-uur op tv (herhaling op zaterdagmorgen?) een kunstproject waarbij mensen met een verstandelijke beperking bekende werken uit het Singermuseum naschilderde. Heel erg leuk om te zien wat eruit komt, echt kunstzinnige dingen. Maar het meest aparte vond ik een vrouw die zwaar motorisch gestoord met een tandeborstel met verf over een doek 'maaide'. (heel weinig controle). Ze schilderde een heel abstract werk na met allerlei gekleurde vlekken. Dat hadden ze voor haar dmv foto's in kleinere stukken 'verdeeld'. Ze schilderde dus zo'n 12 doeken die één geheel vormden. En het gekke was dat die 12 doeken toch op elkaar aansloten qua kleur en dessin! Heel wonderlijk

Gepost op 01-03-2008 Om 20:30

Door: EsQuizzy

Gaaf is dat, ja. Ik weet van een meisje, een kind nog, dat haar handen niet kan gebruiken en dus heeft geleerd haar voeten en tenen te gebruiken. Ze schrijft netter met haar voeten dan veel volwassenen zonder handicap met hun handen!

Gepost op 02-03-2008 Om 00:35

Door: EsQuizzy

O en... de laatste keer dat ik prinses gezien heb, hebben we samen haar hond uitgelaten. Zij liep zelf, zonder enig teken van motorische problemen. Een klein meisje dat met ons opliep, moest moeite doen haar bij te houden. Nogmaals bedankt voor de fijne tijd toen, prinses!

Gepost op 02-03-2008 Om 00:37

Door:

Vét, hè! (die God van ons)

Gepost op 03-03-2008 Om 18:50

Door: EsQuizzy

Amen en amen.

Gepost op 03-03-2008 Om 21:31

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.