|
|
Moe
|
Door: Adriaan
|
Commentaar van de schrijver:
|
Categorie: Gedichten
Geschatte leestijd: ca. 1 minuten
|
|
Moe
Ik ben moe, oneindig moe,
van al dit eindig leven;
dat ik leef naar ’t einde toe.
Tot mij oneindigheid gegeven
wordt door Hem, die mij in ’t sterven,
in dat moment van overgang,
een leven laat beërven -
- een eeuwig leven lang.
Dan zal ik huppelen naar mijn Vader,
speels en onvermoeibaar bovenal,
zoals een kind dat wel eens doet.
Maar Here, nu ik hier al tot U nader,
grijp mij toch wanneer ik val,
want ik ga strompelend U tegemoet.
|
Gepost op 02-09-2004 om 22:34 uur |
991 keer gelezen |
|
Alle verhalen van deze schrijver (Adriaan)
Door: hetty |
Heel mooi zoals je je gevoelens onder woorden kunt brengen. In weinig woorden kun je een wereld openleggen van emoties.
Ik heb het idee dat je bemoediging nodig hebt.
dat wil ik doen met de woorden van 1 petrus 5:6-11.
Ga door met dichten.
|
Gepost op 03-09-2004 Om 11:58 |
Hetty, bedankt voor je positieve reactie en de bemoediging. Het gedeelte uit 1 Petrus is inderdaad een prachtig gedeelte voor iedere christen, die het wel eens moeilijk heeft. Ik blijf dichten ;) als ik tijd heb
|
Gepost op 03-09-2004 Om 23:08 |
Door: Auke-Willem (AW) |
Ik heb een tijdlang getwijfeld of ik zou reageren en wat ik dan zou schrijven... Nu reageer ik en weet ik nog niet goed wat ik onder woorden moet brengen. Ik kan alleen dit zeggen: Ik begrijp het.
|
Gepost op 09-09-2004 Om 10:07 |
Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van
de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden
teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt
worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de
auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van
het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur)
stappen ondernomen worden.
|
|
|