 |
| ||||
|
Voor mijn werk moest ik die dag ongeveer zeventig kilometer verderop zijn. ’s Morgens vroeg had ik daar een afspraak. En enkele mensen verwachtten me op het afgesproken tijdstip. Laat ik me juist toen, op die dag verslapen! Er was net een droom bezig toen ik wakker schrok. Normaal gesproken is het voor mij nooit een probleem om uit bed te stappen. Want ik lig daar heerlijk, en slapen doe ik gelukkig als de beste. Dus ’s morgens ben ik uitgerust. En als het tijd is, ben ik meestal wakker. Deze keer echter was het een kwartier later als mijn bedoeling. En dat zat me niet lekker. Natuurlijk zijn die vijftien minuten extra slaap mooi meegenomen. En wat geweest is, is geweest. Niets aan te doen. Maar het feit dat er mensen op me stonden te wachten, vond ik niet prettig. Het ontbijt, voor mij best belangrijk, ging voor deze keer in het tempo van “hap - slok – weg”. Maar ineens ………. Tijdens dat haastige gedoe. Daar had ik dat prachtige lied weer in mijn hoofd! Ik wist het weer: Dáár ging die droom zojuist over. We stonden met veel mensen God te loven en te prijzen. Enkele flarden van de woorden die ik me op dat moment nog herinnerde begon ik te zingen. Nu weet ik het inmiddels niet meer. Het was een onvoorstelbaar mooi lied. Ook de onbekende melodie neuriede ik nog even mee. Later op die dag realiseerde ik me dat ik me dus daarom verslapen had. Omdat ik God aan het eren was. Wat een geweldige ervaring was dat! Maar toch ook een beetje vreemd. Want God wil hier natuurlijk iets mee zeggen. Persoonlijk, tegen mij. Maar mogelijk ook naar anderen. Het leek me daarom goed het niet voor mezelf te houden. Een ander kan er ook door gesterkt, of aan het denken gezet worden. Mogelijk moeten we ons afvragen hoeveel tijd we besteden aan het bejubelen van onze Overwinnaar, onze Triomfator. En in hoeverre laten we ons in beslag nemen door de gangbare dagelijkse dingen? Zomaar wat gedachten na die geweldige momenten op die vroege morgen van die werkdag. En de mensen waar ik naar toe ging? Ze hadden het er niet over dat het iets later was. We hebben verder een gewone, goede dag gehad. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
En zoals je op het einde schrijft: Meestal is het zo dat jij jezezelf méér druk maakt om je 'in gebreke blijven' dan de personen in kwestie... Zéker als je een keurig ekskuuus(?! 
) maakt...! Zo is mijn ervaring althans. 