Huidhonger rammelend Door: raphael Commentaar van de schrijver: Ik ben net nieuw hier en weet nog niet goed hoe alles werkt. Ik heb recent een boek geschreven en zelf uitgegeven. Mijn 'eerste verhaal' is dan ook de synops van mijn boek: Categorie: Eigen beleving Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Knellende schoentjes leiden niet altijd tot crimineel gedrag of tot een verslaving. Dat bewijst het leven van Raphaël wel. Wel kan het in veel gevallen leiden tot een zoektocht naar balans. Als baby had hij als jongste van acht kinderen niet geboren mogen worden, maar toen dit eenmaal in 1960 toch was gebeurd, werd hij in de eerste fase van zijn leven door zijn ouders voor enige maanden afgestaan. Nadat hij weer was teruggehaald, groeide hij op in een koud en autoritair jaren-veertig-gezin. Vaders wil was wet. Na een jeugd waarin hij zowel door zijn ouders als door zijn broers en zussen emotioneel verwaarloosd werd, werd hij uiteindelijk op zestienjarige leeftijd in een pleeggezin geplaatst. In plaats van daar liefde te vinden, werd hij door zijn pleegvader seksueel misbruikt. Op zeventienjarige leeftijd besloot hij suïcide te plegen, die nog maar net mislukte. Na deze crises in zijn leven sloot hij zich aan bij een evangelische kerkgemeente met radicale ideeën. Zijn nog maar pas ontdekte homoseksualiteit moest hij afzweren om die geloofsweg ook te kunnen volgen. In de twaalf jaar die daarna volgden, trouwde hij en werd hij vader van vier kinderen. Hij werd directeur van de grootste evangelische ex-gay organisatie van Europa en een gevraagd spreker in binnen- en buitenland. Weerstand tegen dit door hem begonnen werk leidde tot levensbedreigende situaties zoals brandstichting en een schietpartij. Tegen de zware geloofsdruk in van zijn directe omgeving koos hij opnieuw voor zijn homoseksuele identiteit. Dit kostte hem alles wat in zijn leven belangrijk was. Uiteindelijk kwam hij ook dit weer te boven en bracht hij het tot gevangenisdirecteur en politiechef, open uitkomend voor zijn homoseksualiteit. Op een heldere en chronologische wijze beschrijft Raphaël zijn gedachten en overwegingen die tot zijn keuzes leidden. Ontroering en humor wisselen elkaar af. Een eerlijk geschreven autobiografie met psychosociale aspecten. Universele gebeurtenissen zoals het overlijden van zijn ouders, worden aangrijpend beschreven. Indringend komt het contactverlies met zijn kinderen aan de orde. Actueel vanwege de huidige ontwikkelingen in onze maatschappij betreffende radicale geloofsopvattingen versus andersdenkenden. Hoewel de beschreven gebeurtenissen indrukwekkend zijn, leest het boek als een roman
Gepost op 04-10-2006 om 15:30 uur 458 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (raphael)

Door: kiezel

Tjonge... Dit is zo'n indringend verhaal, of eigenlijk is het een verhaal met daarbinnen weer een heleboel verhalen (ik heb even op je site gekeken), dat ik het moeilijk vind om te reageren... Ik lees veel pijn. Heel veel pijn. Dat zal ook vast niet allemaal voltooid verleden tijd zijn. Zijn zegen...!

Gepost op 05-10-2006 Om 11:40

Door: prinses

Dapper Raphael om je levensverhaal op te schrijven. De moed van het kwetsbaar durven zijn. En daardoor sterker worden. Het lijkt me leuk om nog meer/ andere dingen van je te lezen. Try it!

Gepost op 06-10-2006 Om 20:23

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.